حرف را باید زد

درد را باید گفت

سخن از مهر من و جور تو نیست

نمی دانم چرا اما قبلا با نام پسر عمویم دانیال در وب می نوشتم به نظر من خیلی بد است که آدم از خودش فراری باشد . از خودش بترسد . از اینکه دیگران او را بشناسند از اینکه در موردش صحبت کنند و از اینکه دستش بیاندازند. من به اسم خودم
 نمی نوشتم چون می ترسیدم در شرکت برایم مشکل پیش بیاید . من یک بچه ترسو هستم که جنگ، خفقان، اخراج از کار و پاکسازی ، شلاق زدن بخاطر داشتن ویدئو ،  اخراج از مدرسه بخاطر جمع کردن تمبر رژیم پهلوی ،  مسخره شدن بخاطر کروات زدن  و کشتن افراد بخاطر عقایدشان را به چشم دیده ام . پس به من حق بدهید که ترسو باشم. اما حالا دیگر دوست دارم خودم باشم و دیگر مسخره شدن توسط گوسفندان برای من مهم نیست . الان فقط خودم مهم هستم . من یک آدم سطحی و نادان هستم که به جهل و بیسوادی گرفتارم . دوست دارم روزی در آستانه منطقه باشم . من به کمک استاد مهربان تلاش می کنم تا از این حماقت خارج شوم .  

:نوشته های قبلی من را میتوانید در این آدرس بخوانید